Van de Verenigde Staten tot Zuid-Korea, Nederlandse profvoetballers vinden we overal ter wereld. In de serie ‘het afstandsschot van..’ komt iedere aflevering een Nederlandse profvoetballer aan het woord die voetbalt in het buitenland, de een wat verder weg dan de ander. In de elfde aflevering is het afstandsschot van: Vito Wormgoor, speler van Columbus Crew in de Verenigde Staten.
Gelach en geschreeuw klinkt als Vito Wormgoor de telefoon opneemt. Het heeft wat weg van het geluid van een pretpark. Het blijken de vier dochters van Wormgoor te zijn die zich zo te horen uitstekend vermaken. Samen met zijn vrouw en kinderen verblijft de 31-jarige verdediger zoveel mogelijk thuis. “Het is een drukke boel hier. Ik ben de hele dag thuis met vijf meiden om me heen.”
‘Thuis’ is sinds december vorig jaar het Amerikaanse Columbus in de staat Ohio, op zo’n twaalf uur vliegen van Amsterdam. Wormgoor tekent er voorafgaand aan het nieuwe seizoen in de Major League Soccer (MLS) een contract, waarmee een droom in vervulling gaat. “Het zat altijd al in mijn hoofd om in Amerika te spelen. De familie van mijn vriendin komt uit Baltimore, dus ook zij vindt het een mooi avontuur.”
Columbus, Ohio. Het klinkt allemaal ver weg van het Utrechtse Leersum. Bij de plaatselijke voetbalvereniging HDS schopt Wormgoor voor het eerst tegen een bal. Nadat hij overstapt naar DOVO en daar op jonge leeftijd debuteert, weet Ajax voldoende. De landskampioen haalt Wormgoor naar Amsterdam. “Ik had de clubs toen voor het uitkiezen. Ajax bleek de goede keuze. Aan alles daar proef je kwaliteit. Vaak wordt er gezegd dat het bij Ajax koud en kil is, maar dat is absoluut niet zo.” Met teamgenoten als Siem de Jong, Toby Alderweireld en Daley Blind speelt Wormgoor menig tegenstander overhoop. Tot een debuut in de hoofdmacht van de Amsterdammers komt het echter nooit, als Wormgoor vanwege een incident moet vertrekken. “Je kunt er een boek over schrijven. Als je eraan herinnerd wordt, ga je er weer over nadenken.”
Wormgoor vindt razendsnel een nieuwe club. Bij FC Utrecht heeft Wormgoor direct een goed gevoel. “Eigenlijk hoopte ik al eerder op een belletje van Utrecht. Willem van Hanegem was er mijn trainer en onder hem speelde ik veel, tot hij werd ontslagen.” Wormgoor moet vertrekken en vindt onderdak bij De Graafschap, waar ze wél blij zijn met de diensten van de verdediger. “De passie bij De Graafschap is fantastisch. Het voetbal wordt daar op een mooie manier beleefd. Je loopt dan toch net wat harder.”
Ook zijn volgende club ADO Den Haag kenmerkt zich door passie en strijd. Wormgoor voelt zich er thuis, al ontstaat in zijn vierde en laatste seizoen de droom om in de USA te spelen. “Chicago Fire toonde interesse. Vanwege schimmigheden achter mijn rug om, ketste de deal helaas af.” Een harde les met de realiteit volgt niet veel later. Na een mindere tweede seizoenshelft staan de clubs bepaald niet in de rij voor de dan transfervrije stopper. “Soms vergeet je als voetballer dat je niet de enige bent die transfervrij is. Je wordt een van de velen. Toen sloeg de stress wel een beetje toe.”
Echt enthousiast is Wormgoor niet als Aalesunds FK in de zomer van 2016 aanklopt. Maar, met de Amerikaanse droom in het achterhoofd, blijkt het een perfecte match. “Ik zag mezelf daar niet direct spelen. Daarom tekende ik eerst ook maar voor vier maanden, zodat ik daarna naar een MLS-club over kon stappen.” Die kans krijgt hij ook, maar de keuze valt op nog drie seizoenen in Noorwegen, bij SK Brann uit Bergen. “Die aanbieding was financieel zo aantrekkelijk, dat ik ‘m niet kon weigeren. Daarnaast hadden m’n gezin en ik het goed naar ons zin in Noorwegen.”
Wormgoor groeit bij Brann uit tot steunpilaar en maakt in drie seizoenen liefst elf goals. Daarnaast knokt hij zich twee keer in het elftal van het jaar van de Noorse competitie. Hij voelt zich goed op het veld, net als erbuiten. “Noorwegen is een geweldig land. We hebben het Noorderlicht gezien, reeën in het wild zien lopen en mooie tochten gemaakt. Het is echt een aanrader voor iedereen.”
Toch speelt in het achterhoofd van Wormgoor nog altijd de droom op een carrière in de MLS. Wanneer Columbus Crew rond november vorig jaar aanklopt, hoeft hij dan ook niet lang na te denken. De eerste weken bij The Crew bevallen hem goed. Trainer Caleb Porter zet Wormgoor steevast op het wedstrijdformulier. “Tot nu toe is het een goede keuze. Ik speel veel en ben al een van de aanvoerders van de club. Helaas ligt het nu allemaal even stil.”
Misschien blijven we hier wel na mijn carrière, al trekt mijn vrouw nu al wit weg bij het idee
VIto Wormgoor
De Verenigde Staten heeft de meeste coronapatiënten van de hele wereld. Voetbal is dan ook nog meer dan normaal een bijzaak geworden in The States. “Het is me allemaal wat dit. Hopelijk kunnen we binnenkort één op één trainen op de club. De kinderen kunnen ook niet meer naar school.” En dus zit de familie Wormgoor al weken zo veel mogelijk binnen. Uitzicht op een snelle verandering is er ook nog niet. “Voor de kinderen is het wel lekker om te wennen zo. Ik ga ze helpen met huiswerk en het leren van Engels, al hebben ze dat in Noorwegen al een beetje geleerd.”
Gelukkig biedt het huis waarin de familie woont genoeg vermaak. “Daar trekken we deze week in. Het is een groot, vrijstaand huis. Een typisch Amerikaans huis, wat voor mij ook wel een vereiste was. Er zit een zwembad, grote tuin en trampoline bij. In de zomer willen we lekker barbecueën. Dat wordt genieten.”
Lekker barbecueweer is het op dit moment nog niet in Columbus. Maar wanneer de zomermaanden aanbreken in Ohio, kan de zwembroek uit de kast worden gepakt. “Dan is het hier heerlijk warm. De zomer loopt hier eigenlijk van maart tot oktober, dus de mooie maanden moeten nog komen.” Misschien doet Wormgoor dan wel een drankje op een terras met Eloy Room of Youness Mokthar, twee Nederlandse ploeggenoten bij Columbus Crew. Voor vanmiddag staat er een rondje joggen met Mokthar op het programma. “Voor mij was het wel doorslaggevend dat zij hier al waren. Ik volgde ze al op Instagram, dus toen heb ik contact met ze gehad. De eerste weken zijn we regelmatig uiteten geweest, maar dat wordt nu lastig.”
Wormgoor heeft daarom vast voldoende eten en drinken gehaald voor de komende weken, al valt het volgens hem nog wel mee. “Je bent dom als je het niet doet. Degenen die het hardste schreeuwen dat het asociaal is, hebben hun koelkast juist vol liggen. Het valt hier met de chaos nog wel mee, gelukkig. Ik denk dat het in Nederland erger is.”
Binnen blijven is het devies voor Wormgoor en zijn ploeggenoten, die het seizoen met een 1-0 overwinning op New York City FC juist goed begonnen. “Ik ga er niet vanuit dat ze het hele seizoen gaan schrappen, al heb ik eerlijk gezegd geen idee hoe ze dit gaan oplossen. Het schema was al aardig vol gepland.” Het is voor Wormgoor te hopen dat de competitie nog volledig wordt uitgespeeld, aangezien er nog een aantal mooie tripjes op het programma staan. “We spelen in grote steden als New York, Atlanta, Cincinnati en Los Angeles. Bij een aantal clubs spelen ook nog landgenoten, dus dat maakt het extra mooi.”
Als liefhebber van het land zijn de voetbaltripjes voor Wormgoor nog niet genoeg. Hij wil met zijn gezin het échte Amerika gaan ontdekken. “Een roadtrip met een grote caravan dwars door het land, dat lijkt ons prachtig.” Slechts een aantal weken is Wormgoor nu met zijn gezin in Amerika. Hij tekent bij Columbus Crew een contract voor twee seizoenen, dus voorlopig duurt zijn Amerikaanse avontuur nog wel even. “Het is even afwachten hoelang we hier blijven. Misschien blijven we hier wel na mijn carrière, al trekt mijn vrouw nu al wit weg bij het idee.”
Eerst wil Wormgoor nog jaren voetballen, al is hij er zeker van dat we hem nog terugzien op de Nederlandse velden. “Dat sowieso. Is het niet als voetballer, dan wel als trainer. Mij lijkt het heel leuk om me met een jeugdopleiding te bemoeien of een elftal te trainen.” Diep in zijn hart hoopt Wormgoor af te sluiten bij FC Utrecht. “Dat zou heel mooi zijn. Ik denk dat ik er goed zou functioneren als trainer. Bovendien ligt de club dichtbij waar ik vandaan kom. Ook De Graafschap heeft een speciaal plekje in mijn hart.”